Χρονια πολλα αδελφια και ευτυχισμενο το 2008 με Υγεια για ολους.
Πραγματικα με συγκινησατε και ολοι σας γνωριζετε οτι αυτο δεν ειναι δα και το πιο ευκολο πραγμα στον κοσμο. Πριν ομως πιστεψω και εγω ο ιδιος στους διθυραμβους και στις αναφορες οτι τρωω σιδερα για να γινω καλα μια ωρα αρχιτερα, να μου επιτρεψετε να βαλω ορισμενα πραγματα στη θεση τους με κυριοτερο το γεγονος οτι ημουν, ειμαι και θα ειμαι κοτα λειρατη απεναντι σε καθε ειδους πονο...
Το οτι δεν τα εχω παρατησει και ιδρωκοπαω ακομα εδω στα ξενα, η το οτι αντεξα δυο μηνες και κατι ψιλα στην εντατικη του Παπαγεωργιου χωρις ( λεμε τωρα ) να σαλταρω, το οφειλω εξ ολοκληρου σε καποιους αγαπημενους μου ανθρωπους.
Στην αρχη, αναμεσα στο ξυπνημα και τις παραισθησεις, ενας νοσηλευτης της εντατικης μου το εδειξε χαιδευοντας με στο κεφαλι. Ενα φυλλο Α4 ηταν κολλημενο διπλα μου στο τζαμι. Μια παιδικη ζωγραφια, απλη, χωρις πλουμιδια και στολιδια. Τεσερις φιγουρες, ενας ηλιος και μια σαφη εντολη με τα παιδικα γραμματα της Βιλης μου: «μπαμπα να γινεις γρηγορα καλα». Παρεμπιπτοντως, το γιατι ηταν 4 οι φιγουρες το γνωριζαν απαντες στο νοσοκομειο, το γνωριζατε ολοι εσεις και εγω ημουν στην κοσμαρα μου... αυτη ηταν και η πρωτη ισχυρη γραμμη αμυνας και η εντολη παραμενει ακομη αναρτημενη απεναντι απο το κρεβατι μου στο κυριλε δωματιο της kliniken schmieder.
Μια γραμμη Μαζινο ομως δε μπορει να υποστηριχθει αν δεν υπαρχουν οι απαραιτητοι ηρωες και εδω ειμαι απο τους πιο τυχερους ανθρωπους στον κοσμο.
Το Πατελακι μου, ως στραταρχης, οργανωνε τα παντα ειτε απο τα μετοπισθεν των αθηνων ειτε απο την πρωτη γραμμη της εντατικης για οσο καιρο χρειαστηκε. Με την κοιλια να τσιτωνει καθε μερα και πιο πολυ απο το ζορι της εγκυμοσυνης, την βλεπω σαν τωρα να περπατα προς το prive της ΜΕΘ του παπαγεωργιου και εγω μονο με το ακουσμα των γνωριμων βηματων να λαχταρω να σηκωθω μονο για να τη σφιχταγκαλιασω. Το παστελακι μου που αναμεσα σε λυγμους ωρων και απο τους δυο μας το τελευταιο βραδυ πριν φυγω για τη Γερμανια μου ειπε μια μονο κουβεντα:
«εκει που πας θελεις να κλαψεις κλαψε, θελεις να βρισεις βρισε, θελεις να ουρλιαξεις ουρλιαξε. Ενα πραγμα ομως απαγορευεται: να απογοητευτεις...»
Ρηση η οποια ερχεται στο μυαλο μου καθε τρεις και λιγο για ευνοητους λογους.
Αν ομως ξαφνιασαν καποιους οι οργανωτικες ικανοτητες της κατερινας, η αποκαλυψη για ολους μας ηταν το Μποτακι. Η... φραου μποτ το 27χρονο ανηψακι μου που παρατησε διακοπες, μπαξα, δουλεια, περιοδικα και σχολες επιλεγοντας να ζησει μαζι μου για 6 μηνες. Και οταν λεω να ζησει το εννοω. Η μπετινα δεν ερχοταν επισκεψη στο «παπαγεωργειου resort», ηταν εκει απο το πρωι εως την ωρα που θα παραδινομουν στο υπνωτικο. Μιλαγε, γελαγε, εκανε μασαζ και χαιδευε, μαλωνε με τις νοσοκομες, τα εχωνε στους γιατρους, μου κραταγε επι ωρες το χερι... και οταν αποτολμησε να φυγει για μια εβδομαδα ωστε να ετοιμαστει για το ταξιδι μας στο αλενσμπαχ, τοτε, παρολο που ηταν μαζι μου το κατερινακι, το καταλαβα: ημουν εξαρτημενος απο τη μπετινα! Τωρα ημαστε εδω στα ξενα και με παει πιπα κωλο οποτε τολμησω να λουφαρω η να μου φυγει κανα δακρυ και βεβαια εκτελει τοσο χρεη προισταμενης του νοσηλευτικου προσωπικου οσο και χρεη επιθεωρητη για τους γιατρους που εχουν βρει το μπελα τους με τον θηλυκο παναγιωταρα. Θα μπορουσα να γραφω για ωρες ιστοριες απο εδω με το μποτακι, αλλα αν κατι δεν της αρεσει τη γαμησα οποτε σταματαω...
Η αδελφουλα μου μετακομισε και αυτη στο μαγευτικο νεκροχωρι με ενα και μοναδικο σκοπο: να κραταει εμενα και την κορουλα της στην τσιτα. Δεν εξηγειται αλλιως το γεγονος οτι με κανει πυραυλο 47 φορες τη μερα. Παραδειγμα: εχω κανει μια επεμβαση στο στομαχι και ποναω με αποτελεσμα να μη μπορω να ανασανω και να γαμωσταυριζω ο,τι ξερω. Μεσα στον πανικο την ωρα που απειλω την οικογενεια του γιατρου διοτι δε με εχουν πιασει ακομα τα παυσιπονα να σου και ο τζονσον με το γουναρικο και το καπελο να μου δινει συμβουλες: βρε γιαννη στο εχω πει τοσες φορες να ανασαινεις βαθια. Ελα, παρε τωρα μια ανασα, βαθια απο το στομαχι...
Επεζησε παρολα αυτα γιατι ολοι ξερουμε οτι μας αγαπαει πιο πολυ απο τον εαυτο της. Οσο για εμενα τι να πω για την καιτη. Απλα με εχει μεγαλωσει και ειναι ο ανθρωπος που με εχει ξελασπωσει αναριθμητες φορες απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου οποτε μου ερχεται εως και... φυσιολογικο να εχει παρατησει την οικογενεια της και τη βολη της για την αρχοντομουτσουναρα μου. Αγαπημενο της χομπι να μου λεει μαλακιες που θα με σαλταρουν, αλλωστε γι αυτο βριζομαστε ολη μερα. Ειναι ο τροπος της για να με κραταει σε εγρηγορση. Τις μονες φορες που γυαλιζει το ματι της ειναι οταν μπροστα της ξεχαστω και δειξω λυπημενος. Τοτε καθε μπινελικι που ακολουθει το εννοει...
Σε αυτους τους ανθρωπους αξιζουν τα μπραβο και οχι σε μενα. Αυτοι ειναι που στηριζουν και σπρωχνουν καθημερινα, οπως και τα υπολοιπα φιλαρακια, αλλα και ολοι εσεις που τοσο μεσω τηλεφωνου οσο με email η το παραδοσιακο ταχυδρομειο μου δινουν ο καθενας ξεχωριστα και ολοι μαζι τη δυναμη και τη θεληση να συνεχισω.
Ενα μεγαλο ευχαριστω σε ολους.
29 σχόλια:
Μπράβο, σε όλους σας.
Με τη δύναμη και τη θέληση και την τύχη θα φύγει γρήγορα αυτός ο χειμώνας και θα ανασαίνεις καλύτερα ζώντας στον ανοιξιάτικο ουρανό σαν και της ζωγραφιάς, με τους τέσσερίς σας μαζί, κοντά και αχώριστους :)))))
Χρόνια πολλά σήμερα, και να έρθει φως πολύ εκεί σε σένα, μέρα που είναι και σεισμική μέρα στην Ελλάδα με 6,5 Ρίχτερ στο Λεωνίδιο...
Φίλε, οι μεγάλοι παίχτες όταν δίνουν έναν μεγάλο αγώνα και νικούν τότε ευχαριστούν και τον ΄"δωδέκατο παίχτη", την κερκίδα. Και δε λέω για τους δικούς σου, την οικογένεια -τι τυχερός, ουδέν κακόν αμιγές καλού, εγώ μια ζωή ήθελα μία κόρη και εσύ θα έχεις δύο!- με όσους έδωσες μαζί τη μάχη. Γιαννιώ μου σου έγραφα ότι "δεν είμαστε χωρίς εσένα", φαντάσου για την οικογένειά σου. Μέσα από σένα πάλευε για τη δική της ζωή, γιατί "δεν είναι χωρίς εσένα". Εσύ όμως έδωσες τη μεγάλη μάχη για όλα όσα αγαπάς, για όλους όσους σ'αγαπούν. Και άσε τα... "σεμνά και ταπεινά" (και οι συγκινήσεις απαγορεύονται), οι υπόλοιποι δεν ήταν παρά η κερκίδα. Σημαντική η βοήθειά τους αλλά όλα τα δύσκολα τα έκανες και τα κάνεις εσύ. Όσο για μας, από τις πάνω-πάνω κερκίδες, σου λέμε ότι σ' αγαπάμε γιατί το αξίζεις. Μου έλεγε ο γιατρός στον ΕΔΟΕΑΠ "καλά, είναι τόσο καλό αυτό το παιδί, που όλοι λένε τόσο καλά λόγια;". Απορούσε. Γιατί το είδος πλέον σπανίζει. Και οφείλουμε να το διαφυλάξουμε (ακριβώς όπως τις καρέτα-καρέτα), για χάρη της βιοπικοιλότητας και του ανθρώπινου πολιτισμού. Φίλε συνέχισε τις προσπάθειες. Σου εύχομαι για αύριο, για τη γιορτή σου ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και του χρόνου να τα πείνουμε στο γραφείο σου. Φιλιά
ΓΧΠ
Δεν τους λυπασαι καθολου???
No mercy??
Εδω εγω δεν μπορω να σταματησω
να κλαιω απο την ωρα που διαβασα
"το χειμωνα ετουτο..."
ΡΧ
Φίλε χρόνια πολλά. Απο το γραπτό σου κατάλαβα πως μάλλον εμείς είμαστε αυτοί που θελουμε ...ψυχολογική στήριξη παρά εσύ που αποδεικνύεσαι παλικάρι αν και σε μέχρι το καλοκαίρι σε θεωρούσα λούγκρα λειράτη. Τα γραπτά σου είναι συγκινητικά επειδή είναι αληθινά. Πράγματι με τέτοιους ανθρώπους δίπλα σου, δεν έχει λόγους να φοβάσαι τίποτα παρά τον (ενίοτε μαλάκα) εαυτό σου. Εμείς σε περιμένουμε πως και πως. Φαντάζομαι όλοι το ίδιο. Το πατελάκι το μπετινάκι η Βίλι η Καίτη και όχι μόνο, αξίζουν νόμπελ καρτερίας, αλλά και δίπλωμα στο μάθημα της αγάπης της γενναιοδωρίας και της στήριξης στον δικό σου άνθρωπο.΄Σήμερα κουνηθήκαμε, παρακουνηθήκαμε μάλιστα. Με λίγα λόγια τα χοντροχρειαστήκαμε, με τον 6,5 βαθμών σεισμό πρωινιάτικα. Οι συγκινήσεις δεν μου αρέσουν, ξέρεις την άποψή μου γιαυτές. Όμως το ποστ σου, πρέπει να το κρατήσουμε και ίσως να το δημοσιεύσουμε (ερήμην σου φυσικά, σιγά μη σου δώσουμε και...πνευματικά δικαιώματα μαλάκα)στο μέλλον σε κάποιο μυθιστόρημα. Φίλε γράφε όσο μπορείς περισσότερο, πάρε δύναμη απο τους δικούς σου ανθρώπους και τον εαυτό σου, πίστεψε στο καλύτερο, και θα έρθει. Να ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ. Χαίρε για την ωρα, και θα τα πούμε σύντομα. Φιλάκια, και να προσέχεις τις γερμανίδες νοσοκόμες. Κάτι τέτοιες είχαν και στον πόλεμο και...κατέκτησαν τον κόσμο.
Κ.Δ.Μ.
Γιαννάκη μας Χρόνια σου πολλά και καλά, με πολλή δύναμη να ξεπεράσεις όσες δυσκολίες υπαρχουν ακόμη.Να γυρίσεις πίσω δυνατός είναι το μόνο που μπορεί να ικανοποιήσει αυτους που στάθηκαν δίπλα σου και σε εμψύχωσαν στα δύσκολα, αυτούς που σε αγαπούν, που σε έχουν ανάγκη, αυτούς για τους οποίους είσαι μοναδικός . Να μας ζήσεις να σε χαιρόμαστε
Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου σήμερα :)))))
Χρόνια Πολλά αφεντικό, εύχομαι ολόψυχα όλα να πάνε καλά και σύντομα να μας έρθει στην Ελλάδα, έχοντας ξεπεράσει όλα τα εμπόδια. Αξίζουν πράγματι πολλά μπράβο στους ανθρώπους που έχεις γύρω σου, που σου δίνουν δύναμη και που μας ενημερώνουν πλήρως για την κατάσταση σου. Μπράβο παιδιά, χίλια μπράβο να είστε πάντα καλά… αξίζουν όμως και σε εσένα μπράβο γιατί είσαι παλικάρι!
Ελπίζω το 2008 να αποδειχθεί η καλύτερη χρονιά που έχεις ζήσει. Μπορεί βέβαια η αρχή του να σε βρήκε στα ξένα, δίνοντας απλώς μια μάχη, εύχομαι όμως η συνέχεια να είναι γεμάτη υγεία, αγάπη, ευτυχία, που είναι δεδομένα, γιατί διαπίστωσα ότι έχεις πάρα πολλούς ανθρώπους που σε αγαπάνε. Αφεντικό ελπίζω όλα να πάνε κατ΄ ευχή και πολύ γρήγορα να σε δούμε ξανά να βρίζεις, να φωνάζεις, να γελάς… Μου λείπει η εικόνα σου από την εφημερίδα.
Γιαννάκη μας θέλω να σου υπενθυμίσω ότι γενναίος δεν είναι αυτός που δεν φοβάται. Γενναίος είναι αυτός που παρόλο που είναι κότα λειράτη συνεχίζει να αγωνίζεται και δεν το βάζει κάτω. Για σένα αυτό είναι μονόδρομος. Πραγματικά μόνο η απογοήτευση απαγορεύεται. Δώσε φιλιά σ' αυτούς που είναι δίπλα σου (το αξίζουν).
Να έρθει σύντομα η στιγμή που θα γίνεις καλά και θα είσαι δίπλα στους δικούς σου (και σε μας,α κόμη κι αν δεν το θέλεις!).
Δεν θα κουραστούμε να σου λέμε ότι σ' αγαπάμε κι ότι σου στέλνουμε θετική ενέργεια...
Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου
και του χρόνου να μας κεράσεις σε μαγαζί! (έχεις όλο τον χρόνο να σκεφτείς σε ποιο, δεκτή όλη η γκάμα από σκυλάδικο μέχρι έντεχνο)
Αγγελική (Μπομπούλα)
Χρόνια πόλλά αφεντικό. Να γυρίσεις γερός και δυνατός πίσω. "Μέρες καλύτερες θα ρθουν, το λέει το ένστικτο μου, αυτό το κάτι μέσα μου το εντελώς δικό μου..."
Νικολέτα
Χρόνια πολλά! Όλοι εμείς εδώ φυσάμε δυνατά για να φτάσει ως εκεί ο άνεμος με τα φιλιά μας, την αγάπη μας και πίστεψέ το, το νοιάξιμό μας για σένα και την... ομάδα σου. Γνωρίζουμε την Καίτη -βράχο, μάθαμε για την Μπετίνα-στήριγμα μοναδικό και βέβαια και για τα μέλη της ισχυρής ομάδας που δίνουν τη μάχη απο την Αθήνα. Είναι εξαιρετικό που μας δίνεις τη δυνατότητα να σε διαβάζουμε! Κράτα γερά! Εύχομαι του χρόνου τέτοια μέρα να δακρύζεις απο ανείπωτη ευτυχία έχοντας γύρω σου τις μεγάλες και τις πολύ -πολύ μικρές γυναίκες της ζωής σου!! Καλή δύναμη Γιάννη!!
Γιάννη, χρόνια πολλά για τη γιορτή σου. Καλή χρονιά, με τι άλλο παρά με υγεία για σένα και την οικογένειά σου. Εύχομαι το 2008 να σηματοδοτήσει την επιστροφή σου στην ενεργό δράση. Τα περί κότας λειράτης μάλλον δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αφού στην πράξη αποδεικνύεις το ακριβώς αντίθετο: Ότι είσαι πολύ δυνατός. Κι έτσι πρέπει να συνεχίσεις. Με πίστη για το καλύτερο. Άλλωστε με τέτοιο τιμ γύρω σου είμαι σίγουρος ότι το καλύτερο έρχεται. Και να ξέρεις ότι η σκέψη μας σε συνοδεύει στην προσπάθειά σου.
Keep walking, Γιάννη. Με αγάπη
Βασίλης (απατεώνας όπως με αποκαλείς) Παπακωνσταντόπουλος
Γιάννη, να είναι η φετινή πραγματικά καλή χρονιά. Να γυρίσεις γρήγορα στην οικογένειά σου, ακόμη πιο δυνατός. Έρχονται και ισολογισμοί.
Σπύρος Κορνέζος
Και χρόνια πολλά για τη γιορτή σου.
Σπύρος Κορνέζος
Χρόνια σου πολλά γιάννη, μακαρι αυτή η περιπέτεια να είναι η τελευταία ταλαιπωρία της ζωής σου κι αυτός ο χρόνος να σου επιφυλάσσει μονο χαρές!
Ελενα
Χρόνια πολλά και καλά. Γιάννη, σου εύχομαι αυτές οι μεγάλες δυσκολίες σύντομα να είναι παρελθόν και οι χαρές του νέου χρόνου να τις κάνουν γρήγορα να ξεχαστούν.
Μάρω Τσαντήλα
Xρονια πολλα! με αγαπη Χαλκιαδακης
Μας λειπεις
Χρόνια πολλά και να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι οι δύσκολες στιγμές που περνάς τώρα θα γίνουν σιγά σιγά μια ανάμνηση. Σε αυτό θα βοηθήσουν οι γυναίκες της ζωής σου, οι φίλοι και οι ευτυχισμένες στιγμές που θα έρθουν
Μ.Κ
χρόνια πολλά και καλά!
Απ'ότι διαβάζουμε οι οιωνοί είναι καλοί :)
p.s. γρήγορα στην Ελλάδα και γρήγορα στην εσπερινή
Ε.Ρ.
Γιάννη, χρόνια σου πολλά και καλά. Αποδεικνύεις ότι είσαι σπουδαίος και έχεις την αγάπη όλων, κυρίως όμως των δικών σου ανθρώπων που δεν χαμπαριάζουν από δυσκολίες. Χίλιες ευχές και για τη νέα χρονιά. Ο,τι και να κάνει, εμείς θα μυηθούμε στις μέρες της άκρατοι και με το γέλιο και τη χαρά να είναι τα ακριβότερα φυλαχτά της ψυχής.
Αλλωστε είσαι πολύ δυνατός, αφού αντέχεις εκεί με τους Γερμαναράδες που ακόμα να μας πληρώσουν την αποζημίωση από τον πόλεμο. Αίσχος!
Φιλιά και σύντομα θα τα πούμε από κοντά.
Ν.ΣΗΦ.
Σύμφωνα με ασφαλείς και καλά εξακριβωμένες πληροφορίες όλα τα δεινά για τους Υδροχόους τελειώσαν με την ολοκλήρωση του 2007. Επιτέλους! Το 2008, λένε αυτοί που ξέρουν από προβλέψεις, είναι μια εποικοδομητική, καλή στο σύνολο της, μεταβατική περίοδος που θα μας φέρει πιο κοντά στην χρονιά μας το 2009!!! Άρα από εδώ και πέρα τίποτα δεν μας σταματά. Χρόνια πολλά, καλές νέες αφίξεις (το ωραιότερο όλων των δώρων) και γοργή επιστροφή στα πάτρια εδάφη!
Σόφη Λούκα
To χεις συνειδητοποιήσει πως μιλας για "τις γυναίκες της ζωής σου"????? Εχεις αφεθεί σε γκόμενες μεγάλε μου, κι αυτό, απ' όσο θυμάμαι, ήταν πάντα το μεγάλο σου άγχος. Ελα όμως που όλα εδώ πληρώνονται!!!!!!!!
"Κούνα το" για να πάρεις ξανά το παιχνίδι στα χέρια σου! Αλλιώς, θα έχεις - κι άλλο - πρόβλημα!
Keep walking, η καλύτερη ευχή ever
Χρόνια καλά ψυχή μου,
χωρίς άλλο πόνο...
Σε πεθύμησαααα, πολυυυυυυ
Μετράμε αντίστροφα. Κάνε ότι μπορείς να αφήσεις όσο το δυνατόν περισσότερους καημούς εκει στο γαμοallenscbach και να ρθεις ελαφρύτερος και ορθιος. Πίστεψέ το το γαμημένο!!!!!
Κι αυτό το 08, που μας εφτασε καταχαρούμενο, να σου φέρει μόνο γέλια και πανηγύρια (θεσμικά, δεν υπάρχει άλλη επιλογή!) και να χοροπηδάμε σαν αυτόχθονες ιθαγενείς γύρω από το corpse του fucking 07,που μας έσκισε αλλά μας έμαθε και κατι: ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΤΩ. ΠΟΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ.
Σ'αγαπάω πολύ πολυ παιβάκι
ΥΓ
Και ρίξε και κανα θεσμικό - και ελληνικότατο - γαμόσταυρο στον Kaps να πάρει μπρος, μη του στείλω πακέτο κανα Ματάμη και καταλάβει τι παίζει...
Mα είναι δυνατόν να ψάχνουμε τέταρτο για πόκα και να μη βρίσκουμε; Θεέ μου, σε τι κόσμο ζούμε...
Σε έναν κόσμο από τον οποίο εσύ είσαι μακριά. Τελείωνε, ρε μαλάκα, και έχουμε ξενερώσει άσχημα.
Γίνε καλά γιατί... λείπεις. Και μας λείπεις πολύ γαμώ το στανιό μου.
Χρόνια πολλά.
Κι αυτά που θα 'ρθουν να είναι τα καλύτερα.
Bertodul.
ΥΓ: Aσε που κανείς δεν ...ξέρει να παιζει Pro (2008) και το 'χω και το κοιτάω...
Χειμώνας είναι και φεύγει με θετική σκέψη και πολύ υπομονή. Και αν δεν το έχεις καταλάβει ήδη, σε λίγο καιρό που θα είσαι πίσω κοντά μας θα συνειδητοποιήσεις ότι είναι σπάνιο στις μέρες μας ένα πρόσωπο να αγαπηθεί τόσο πολύ όσο εσύ.
Να γίνεις και να είσαι πάντα καλά. Να προσέχεις και το σπουδαιότερο να χαίρεσαι τον εαυτό σου και την οικογένειά σου και να γνωρίζεις ότι ακόμη κι αν κάποιοι από εμάς δεν επικοινωνούν συχνά μαζί σου, δε σημαίνει ότι δεν σε αγαπούν, δεν σε σκέπτονται, δεν αγωνιούν, ή δε ρωτούν για σένα - οι δύο κάργιες ελπίζω να σε έχουν ενημερώσει σχετικά.
Είμαι βέβαιος ότι το νέο έτος σε βρίσκει χαρούμενο με τους δικούς σου. Να ξέρεις ότι θα είναι ακόμη καλύτερο...Πάκος
Χρονια καλα!!
Χρονια παρα πολυ καλα!!!
Χρονια οπως ακριβως τα θελεις!!!!
Και συντομα,πολυ συντομα να αγκαλιασεις τους δικους!
Απειρα φιλια και αγκαλιες...
Υλη
Καθυστερημενες ευχές δέχεσαι;
Πολύχρονος και με το καλό το νέο μέλος της οικογένειας και όλη η δύναμη του κόσμου να σας σκεπάζει για να βγείτε νικητές απο αυτή την μεγάλη δοκιμασία- άσε που ήδη είστε. Πάντως Γιάννη μου ένα ξέρω να σου πω είσαι απο τους πιο- για να μην πω ο ΠΙΟ- δυνατούς ανθρώπους στο μυαλό και στην ψυχή που έχω συναντήσει! Τώρα μάλιστα που έφαγες τον γάιδαρο την ουρά θα φοβηθείς; Είπαμε ότι όλοι σου στέλνουμε την πιο θετική μας ενέργεια. Και τι πιστεύεις; Τόση θετική ενέργεια απο τους φίλους αλλά και κυρίως απο τις γυναίκες σου θα πάει χαμένη; Με ΤΙΠΟΤΑ. Αφεντικό, του χρόνου θα κάνουμε όλα αυτά που σου ζήτησαν και οι προλαλήσαντες αλλά σε βλέπω σύντομα να κυνηγάς γαμπρούς και να μην προλαβαίνεις για χορούς και γλέντια. Όπως λέει και το κουμπαράκι σου όλα εδώ πληρώνονται. Τώρα πια με την μικρή που έρχεται μπορούμε να μιλάμε και για το συμπεθεριό που λέγαμε....
Σ' αγαπάμε πολύ πολύ!
Έφη Πολ
Υ.Γ.Έχες και τις πιο θερμές ευχές απο Φώτη που αρνείται πεισματικά να τα πάει καλά με την τεχνολογία αλλά ενημερώνεται πλήρως και σου στέλνει αγωνιστικούς χαιρετισμούς για ταχεία ανάρρωση...
Το χειρότερό μου είναι να επιβεβαιώνεσαι για το πόσο μπάζο είμαι. Ποιός ξέρει σε ποιό σύρμα σκάλωσαν εκείνες οι ευχές που σου στειλα τη μέρα της γιορτής σου. Ευτυχώς μιλήσαμε και το ξεπέρασα, η βλακεία παραμένει πάντως. Έτσι σου γράφω για την επικοινωνία απλώς.
Ένα απ' τα μπάζα σου... Οχι το χαζότερο.
Καιτούμπα ... με τα ποδάρια μας βλέπω να ερχόμαστε. Σας πεθύμησα. Σας σκέφτομαι. Θα τα πούμε...
ΓΚΕΛΥ Υ Υ Υ Υ Υ Η ΥΛΗ (ΞΕΡΕΙΣ....)
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ
Λέξεις: 400
Από τον Φάνη
Γερονικολέ, όταν σ’ειχα ρωτήσει τέλη Ιουλίου πόσο καιρό θα λείψεις, με την άδεια που θα’παιρνες αρχές Αυγούστου, μού ’χες πει είκοσι μέρες στην καλύτερη, έξι μήνες στη χειρότερη. «Ποια χειρότερη και γιατί τόσο πολύ;» είχα ρωτήσει. «Ε, γιατί θα μπω να κάνω την επέμβαση και δεν ξέρω τι θα κάνουνε οι μαλάκες», μου χες πει.
Επειδή λοιπόν η μαλακία πήγε σύννεφο και συν τοις άλλοις πέρασαν και οι έξι μήνες, μάλλον θα πρέπει να ετοιμάζεσαι να γυρίσεις, μπας και κάνουμε και καμια σύσκεψη της προκοπής επιτέλους. Εξάλλου, μια εβδομάδα αμα κάτσεις στον 4ο όροφο της Λ. Ιωνίας 166, θα φτιάξουν όλα τα μέλη του σώματος, αφού θα αρχίσεις να μουντζώνεις με χέρια, πόδια και προς πάσα κατεύθυνση (Λεπτομέρεια: Περιμένοντας κάτω το ασανσερ κάνε καμιά προσευχή να σε φτάσει πάνω, διότι έχει φύγει και ο Τράγκας και συντήρηση γιοκ).
Όπως ξέρεις, τα τεκταινόμενα στη Β εγώ τα μαθαίνω τελευταίος. Αν και πληροφορήθηκα το ίδιο βράδυ τα γεγονότα της αποφράδας μέρας, άργησα κανα μήνα να μάθω τη δημιουργία του blog, ενώ μόλις το απόγευμα μου αποκάλυψαν ότι επανενεργοποιήθηκε και ότι γράφεις κιόλας.
Εξήντα συντάκτες γράψανε, ούτε ένας δεν σου κανε μια ενημέρωση του τι έχει γίνει το τελευταίο εξάμηνο, για να μην έχεις μεσάνυχτα γυρνώντας. Σου κάνω λοιπόν μία, εν τάχει γιατί τα πιάνεις εύκολα.
Λοιπόν, από τον Αύγουστο ’07 και εντεύθεν κάηκε η μισή Πελοπόννησος και η Εύβοια, η Πάρνηθα και η Πεντέλη. Κάναμε εκλογές και ξαναβγήκε η ΝΔ, ο ΛΑΟΣ μπήκε στη Βουλή. Το ΠΑΣΟΚ μετά την ήττα πήγε να διαλυθεί, ξαναφτιάχτηκε, ξαναδιαλύεται. Στη ΝΔ υπουργοί αποπέμπονται, γενικοί γραμματείς αυτοκτονούν από μπαλκόνια, ο Χριστόδουλος ζει ακόμα και ο Πασχάλης είχε εξώγαμο. Και ανάμεσα στα άλλα, έχουν κάνει 5-6 αγωγές στον Σπυρόπουλο, ο οποίος ψάχνει να βρει καμιά 100στή εκατομμύρια ευρώ για να ‘ναι καλυμμένος (σ.σ. μεταξύ μας τώρα πρέπει να τον έχουν βρει κορόιδο, αφού του τραβάνε αγωγές και οι... Ιταλοί αναγνώστες της Β).
Δεν ξέρω αν το Blog αυτό το διαβάζουν οι γιατροί και οι μασατζούδες, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη να δώσουν προσοχή και στο δεξί σου χέρι. Μην ανησυχείς, όσο κι αν πιεστώ να πω το λόγο που το θες τόσο πολύ να πιάνει και να σφίγγει, δεν πρόκειται να σπάσω το «δημοσιογραφικό απόρρητο»...
Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου, καλός μπαμπας εκ νέου και θέλω να μου σφίξεις το χέρι με όση δύναμη μου το σφιξες όταν έφευνα εγώ για τη Σαντορίνη και εσύ για την Εύβοια. Αλήθεια πήγες τελικά; Γιατί με όλα αυτά που γίνανε δεν είχα ρωτήσει!
*Οι 400 λέξεις πιστεύω να χωράνε (παραπάνω είναι αλλά έχω κρύψει πάλι!) Τίτλο, υπέρτιτλο, λίντ, μότο, φωτο και λεζάντα βάλτα εσύ.
Δημοσίευση σχολίου